“Анор”: Инноватсияҳои дастрас бе “ситорачаҳо”

Барои чӣ дар тавсифи тарофаҳои мо ягон шартҳои пинҳонӣ дида намешаванд? Чунки ҳамаи шартҳои мо соддаанд. Нархҳои паст, технологияҳои нав, танҳо хизматрасониҳои аз ҳама зарурӣ. Бинобар ин, метавон аз истифодаи “ситорачаҳо” даст кашид.

Алоқаи муосири мобилӣ аз даҳҳо хизматрасониҳои имконпазир иборат аст. Лекин маҳз барои кадоме аз онҳо муштариён маблағ сарф кардан мехоҳанд, барояшон ҳаррӯза чӣ лозим меояд? Дар оғози кор ин ин саволи нахустини мо буд. Алоқаи кандуиро “ба қисмҳои эҳтиётӣ” тақсим намуда, танҳо онҳоеро нигоҳ доштем, ки зистан бе онҳо воқеан номумкин аст. Инак: ҳаҷмҳои бузурги интернет ва дақиқаҳои зиёдро барои суҳбатҳои тӯлонии телефонӣ нигоҳ медорем, маҳдудиятҳои пинҳонии суръат, хизматрасониҳои иловагии камистифода, SMS-ирсолҳои дилгиркунандаро аз байн мебардорем.

Инноватсияҳо ба мо имкон медиҳанд, ки аз ҳисоби реклама маблағ сарфа карда шавад. Ба мо штати калони дизайнеру копирайтерҳо лозим нестанд – дар сохтани матну расмҳо ба мо технологияҳои зеҳни сунъӣ кӯмак менамоянд. Тарзи амали хеле замонавӣ, аз ҳама муҳим … арзон!

Барои хизматрасонии муштариён толорҳо заруранд. Имрӯз миқдори толорҳои “Анор” ба 45 адад расидааст. Лекин онҳо чӣ намуд доранд? Мо аз намуди гаронбаҳою бошаҳомат худро дур кардем, идораҳои мо бо соддагӣ ва дастрасии худ фарқ мекунанд. Моҳиятан, муштариро зарур аст, ки танҳо як маротиба ба онҳо ҳозир шавад, то ки SIM-кортро ба даст оварда, минбаъд хизматрасониҳои алоқаро мустақилона истифода намояд. Ҳозиршавии такрорӣ ба идора ҳолати начандон зиёд баамалоянда мебошад.

Хуллас: мо воситаҳои рекламавиро бо самараи зиёд ба кор мебарем, нисбати манбаъҳо ҳангоми ифтитоҳи идораҳо боэҳтиёт ҳастем ва ба муштариён хизматрасониҳои зиёдатиро пешниҳод намекунем. Маҳз бо ҳамин сабаб “Анор” чунин нархҳои паст дорад – аз ҳама кам 30, аз ҳама зиёд 50 сомонӣ дар як моҳ. Бе ягон “ситорачаҳо”!